DE MINERALEN EN EDELSTENEN VAN ELBA
Eeuwenlang was de belangrijkste activiteit het ontginnen van ijzer, ijzer dat Elba onvermoeibaar heeft bijgedragen aan wie de ondergrond heeft geëxploiteerd en aan wie de heren die ze rijk en machtig heeft gemaakt. De ontginningsactiviteit heeft voortgeduurd tot aan onze tijden, het is enkel in 1983 dat de mijnen zijn gesloten. Als het ijzer het economische en sociale leven, aan de oosterse zijde van het eiland heeft gekarakteriseerd, hebben de bewoners van de oostkust zich vanuit de oudheid toegewijd aan de ontginning en bewerking van het graniet (van waaruit de kolommen van het Pantheon van Rome zijn gemaakt), en nog steeds vandaag is het getik van steenbeitels nog niet uitgestorven, met wijsheid en expertise uit de oudheid weet men nog altijd gepolijste vormen uit de grote harde granieten blokken te toveren.
De rijkdom van de ondergrond, die meer dan 150 variëteiten van mineralen omvat (kwarts, hematiet, toermalijn, pyriet, azuriet, malachiet, chrysocolla, orthoklaas, beryllium enz.) geeft de oorsprong aan een heel geapprecieerde behandeling waaraan de plaatselijke handige artisanale werkers zich wijden om de edelstenen om te vormen tot originele juwelen en artikelen voor het huis. Voor haar rijkdom, is het territorium van Elba en de eilanden van de archipel, ingebracht door de Unesco in de kaart van wetenschappelijke plaatsen van hoogste interesse van de planeet, een open schat die men kan herkennen en appreciëren tijdens een bezoek aan het Mijnenpark (Parco Minerario) van Rio Marina en aan het Museum der Elbaanse mineralen (Museo dei minerali elbani) Alfeo Ricci van Capoliveri.

DE ELBAANSE WIJNEN
De faam van Elba, in Italië en Europa, is toevertrouwd aan de wijnproductie, die een lange traditie eert. De Elbaanse wijn, reeds beroemd tijdens de Romeinse Tijd (“Insula vini ferax” (eiland met een overvloed aan wijnen) zo genoemd door Plinio de Oude), verblijdde de eetzalen van de Pauzen en de zeilschepen rond de jaren 1700 vervoerden deze wijnen naar de meest belangrijke commerciële havens. Vandaag wordt het eiland verheerlijkt met waardevolle DOC wijnen: : “Elba rosato (rosé)”, “Elba bianco (wit)” “Elba rosso (rood)”, “Elba rosso riserva (rood reserve)”, “Ansonica”, “Elba Bianco spumante (witte schuimwijn)” of ideaal als medereizigers voor het dessert, zoals de “Aleatico” en de “Ansonica passita (gemaakt van deels ingedroogde druiven)”. Allen verlenen ze zich uitstekend zowel voor de typische gastronomische gerechten van Elba, die nog steeds enkele antieke en gewaardeerde gerechten uit de originele keuken van mijnwerkers en steenhouwers aanbiedt, zoals de arme mensen schotels, als voor de huisgemaakte zoetigheden die goudgebakken en uitnodigend uit de houtovens tevoorschijn komen.

ANDERE TYPISCHE PRODUKTEN VAN ELBA
Op de hellingen van de bergen groeien stevige en imposante kastanjebomen, van wie de cultivatie al is gedocumenteerd sinds de XIV eeuw, en van wie de vruchten, gedroogd of gereduceerd tot bloem, hebben meegewerkt aan de voedselbasis voor de bevolking van de bergen tot een halve eeuw geleden. In de herfst, in de bossen van de steeneiken, vindt men meer dan 200 soorten paddenstoelen, waaronder de meest gezochte en gewaardeerde zoals het eekhoorntjesbrood en de keizeramaniet.
De honing in vele smaken en variaties, vormt een merkwaardig product: gemengde bloemenhoning, honing van kastanjes, van aardbeibomen, van erica, van eucalyptus, van rozemarijn, van distels… elk met het parfum van het eiland en de bloemen van het maquis. In recente tijd is de artisanale industrie geboren die deze aroma’s in essenties vertaalt.
Naast het gewone leven cultiveert men ook olijven, vanwaar ze olie van uitstekende kwaliteit produceren, volgens de beste Toscaanse traditie.
Karakteristieken van de variëteit en samen met de simpele ingrediënten (honing, gedroogd fruit, kruiden) verdienen ze om gesmaakt te worden met een glaasje eilanden wijn, ook de broden en zoetigheden van het eiland Elba: schiaccia briaca (droog platte koek met pijnboompitten), corolli (anijsbroodjes), zoet zeemansbrood, cantuccini met amandelen, cantuccini met anijs, schiacciunta, pane ferettato, frangette. Zeker niet te vergeten is de “sportella”, een brood dat volgens de traditie de verloofden aan elkaar schenken om een zalig Pasen toe te wensen.